Vakitli yetiştiricilikte karpuz, tohumları direkt tarlaya ekilerek üretilir.
Turfanda yetiştiricilikte, çeşitli saksılar kullanılarak (ülkemizde daha çok naylon torba ve kısmen kağıt saksı) sıcak yastıklarda ve serlerde fide üretimleri yapılır,
daha sonra fideler serlere ve tünel altına dikilir. Don tehlikesi kalkmışsa tarlaya çıkartılır.

Direkt tohum ekimi, sıraya (çizgiye ekim) veya ocağa yapılır. Ocağa ekim, daha çok Güneydoğu Anadolu’da yerleşmiş bir şekildir. Buna karşın çizgi ve ocak ekimi bütün yurtta uygulanır. Karpuz yetiştirilecek tarla, tohum ekimi öncesi çok iyi işlenmelidir.

Sıraya ekim yapılacaksa toprak işlemeden önce ahır ve ticaret gübreleri toprak üstüne serilmeli ve işleme sırasında toprağa iyice karışması sağlanmalıdır. Toprak işlenip ufalandıktan sonra, saban veya pullukla toprak üzerinde 1,5-2,5 m. aralıkla çizgi açılır. Saban ve pulluk arkasından yürüyen ve tohum taşıyan işçi, her adımda (0,50-0,75 cm) 3-5 adet tohumu çizgi içine atarak ve ayağı ile tohumların üstünü kapatarak ve bastırarak yürür.

İleri teknolojide tohum ekimi mibzerle yapılır ve tekli veya ikili mibzer kullanılır. Karpuz tohumları 2-5 cm derinliğe atılmalıdır. Ekim toprak tavında yapılmışsa ve toprak sıcaklığı 12°C’nin üstünde ise, tohumların toprak üstüne çıkması 5-10 gün içinde gerçekleşir. Tavında tohum ekimi yapılan topraklarda, ekim sonrası yağış meydana gelmezse kaymak tabakası oluşmaz ve bitkiler toprak yüzüne rahat çıkar. Eğer yağış meydana gelmişse kaymak bağlama ihtimali artar.

Bu tabakanın derinliği 1-2 cm olan toprak işlemesi ile kırılması ve yağmurlama ile sert kaymak tabakasının nemlendirilip, yumuşatılmasında fayda vardır. Bitkiler toprak yüzüne çıkıp kotiledon yapraklar tam iriliğini aldığında en sıhhatli ve düzgün yapraklı 1-2 bitki bırakılır, diğerleri imha edilir. Bitkiler 5-10 yapraklı olduğunda bir ot çapası ile beraber, boğaz doldurması yapılır.

Daha sonra her sulamanın arkasından, bitkiler sıra aralıkları kapatıncaya kadar, 1-3 kez çapa yapmak gerekebilir. Kıraçta sulama yapma olanağı yoktur. Burada toprağın çapalanması ve topraktaki kılcal su borularının ağızlarının kırılıp, kapatılması, topraktaki nemin kaybolmasını önler. Çapalama yüzlek yapılmalı, derin ve toprağı devirerek işleyip, toprakta var olan nem kaçırılmamalıdır. Bir müddet sonra bitkiler toprak yüzünü tamamen kaplar. Büyüme esnasında bilhassa böcekler, sinekler, çekirgeler gibi hayvansal zararlılar kontrol edilmelidir.

Bunun yanında hava neminin fazla ve kuru olması halinde meydana gelebilecek mildiyu ve külleme gibi hastalıklara karşı ilaç atılmalıdır. İlaçlama hastalık görülmeden yapılırsa başarılı olur. Hastalık görüldükten sonra yapılan uygulamalar yeteri kadar tesirli olmamaktadır. Bitkilerin gelişme durumuna bakarak, bitki üzerinde oluşan meyveler ve bu meyveleri bitkinin besleyip beslemeyeceği kontrol edilmeli, gerekirse fazla meyve seyreltilmesine gidilmelidir.

Kök başına iyi gelişen bitkilerde 5-10 adet, kıraç yerlerde 1-3 adet meyve hesaplanmalıdır.

Ocak ekimi, küçük işletmelerde ve küçük arazilerde yetiştiricilik yapılacaksa uygulanır. Sıra üzeri yine 1,5-2 m olacak şekilde toprakta çizgiler açılır. Her çizgi üzerinde 60-80-100 cm aralıkla bir bel derinliğinde 30-40 cm çapında çukurlar kazılır. Çukurların içine bir kürek yanmış ahır gübresi konup toprakla karıştırılır. Bir çeşit ½ ahır gübresi, ½ toprak karışımı harç hazırlanır. Sonra her ocağa 4-6 adet tohum, 2-4 cm derinlikte ekilir. Bundan sonra uygulanacak işlemler, aynen çizgi ekimde olduğu gibidir.

Bir diğer ocak ekim şekli yukarıdaki konularda anlattığımız, Dicle ve Fırat nehri yatağında yapılan sistemdir. Güneydoğu Anadolu, Dicle ve Fırat nehirlerinin yazın suyu çekilen çakıllı, kumlu, tınlı topraklarında karpuz üretimi ocak, bir başka deyişle kümbet şeklinde yapılır. Bunun için 30-50 cm genişlikte, 80-100 cm uzunlukta ve 40-100 cm derinlikte çukurlar açılır. Alt kısmına 2-3 kürek yanmış gübre konur ve 2-3 kürek toprakla karıştırılır.

Gübre içinde bol miktarda güvercin gübresi de bulunur. Bu kümbetin iki ucuna ocakvari tohum ekimi yapılır. Bitkiler büyüdükçe gübreli toprakla çukur doldurulur. Böylece bitkinin kök kısmı oldukça derine ve geniş besinli bir toprağa yerleştirilir. Bitkiler her zaman bol miktarda suyu rahatça temin eder. Bu yüzden bol besin ve su ile kuvvetli gelişir. Elde olunan karpuzlar 20-60 kg arasında büyüklüğe ulaşır. Bu yöre için özel bir yetiştirme şeklidir.

Turfanda yetiştiricilikte fideler don tehlikesi geçince dışarıya alınır yahut don varken daha önce çıkartılmak isteniyorsa, üzerleri naylon tünelle veya saksı, şapka ve kapak gibi koruyucularla örtülür. Donlu havalar geçinceye kadar bitkiler korunur. Burada kullanılacak fideler sıcak yastık veya serlerde çeşitli saksılar içinde yetiştirilir.

Bizde, en çok naylon keseler kullanılır. Naylon keselere konulacak harç, 1/3 kum, 1/3 yanmış ahır gübresi ve 1/3 bahçe toprağı olarak hazırlanır. Harç ilaçla veya buharla dezenfekte edilir, sonra keselere doldurulur. Her keseye 1-3 adet tohum konur. Çıkan bitkilerden kuvvetli olanı bırakılır, diğeri kesilip atılır. Bitkiler 5-10 yapraklı olduğunda dikimleri yapılır. SERA VE AĞAÇLARI FİDANLARI BÜYÜTMESİ NASIL DİKİLİR TÜM BİTKİLER VE MEYVELER BAKIM VE YETİŞTİRMESİ MEYVE SULAMA VE BAKIMLARI AĞAÇ DİKMEK BÜYÜTMEK EKİM ZAMANI NASIL EKİLİR NASIL DİKİLİR BİLGİLERİ,BAKIM SULAMA,İLAÇLAMA HASAT BUDAMA GEREKLİ TÜM BİLGİLER HAKKINDA FAYDALARI RESİMLERİ GÜBRELEME ÇAPALAMA

TÜM MEYVE BİLGİLERİ VE EKİMİ  İÇİN TIKLAYINIZ